Methode R. Beschrijving. Testcase. Evaluatie. (1)

Hier volgt een methode, hierna: 'methode R', om een tegenstander in een (online) discussie met slimme, intimiderende, suggestieve vragen grandioos onderuit te halen, en de schijn te wekken van deskundigheid, terwijl je die niet hebt, en ook geen tijd of zin hebt om te lezen wat de tegenstander eigenlijk precies geschreven heeft. In essentie dus een quick-and-dirty hit-and-run methode.

De kunst is om een retorische vraag te stellen, waarvan U hoopt dat de tegenstander die niet direct kan beantwoorden. De vraag moet uiteraard wel met het onderwerp te maken hebben, maar in een een vage, algemene zin. De vraag moet niet direct ingaan op de hoofdzaak. De vraag is uitsluitend bedoeld om de tegenstander in diskrediet te brengen. De aloude en beproefde aanval op de persoon. Waarna U de overwinning kunt claimen.
Advies voor gevorderden: negeer de feiten die Uw tegenstander naar voren heeft gebracht. Weerleg ze in geen geval. Doe alsof ze niet bestaan. Ga desnoods uit van het tegenovergestelde. Dit garandeert verwarring. Dat is in Uw voordeel.

Voorwaarde is dat U het toneel snel verlaat en dus zegt dat met het behalen van uw zojuist behaalde overwinning iedere verdere discussie overbodig is. Daardoor voorkomt U dat de tegenstander de behoefte in zich op voelt komen zich te verdedigen. U moet ook niet toelichten waarom U de overwinning hebt behaald, want dat is een te groot risico. Gewoon zondermeer de overwinning claimen. Of in ieder geval een niet mis te verstane suggestie in die richting.

Mocht de tegenstander U door hebben, ontdekken dat het bluf is, dan moet U onder geen voorwaarde iets toegeven, of zelfs maar ingaan op zijn/haar antwoord. Gewoon 100% negeren. Fouten toegeven schaadt Uw reputatie! U moet er doodleuk een andere vraag overheen gooien. Immers, ieder betoog bevat meerdere claims, dus daar kunt U altijd op terugvallen. En misbruik van maken. Dit laatste is zeker een beproefde methode. Het leidt de aandacht af en verbergt de mislukking voor de ogen van het meelezend publiek. Bovendien, door gelijk weer een verpletterende vraag te stellen, lijkt het alsof U bijna de volgende overwinning heeft binnengehaald. Zorg ervoor, zeker wanneer de tegenstander het doorheeft, Uw zelfverzekerheid op te schroeven, en de toon brutaler te maken.


Testcase
Hier is een voorbeeld. Stel, je ziet dat een of andere dierenactivist weer eens opkomt voor de rechten van dieren, dat dieren ook gevoelens hebben of pijn kunnen lijden, of zelfs dat empathie met dieren in de officiële Empathie Quotient opgenomen zou moeten worden! Wat een onzin! Dat moeten we natuurlijk niet hebben. Want, als we empathie met dieren zouden moeten hebben, dan vormt dat een direct gevaar voor onze dagelijks stukje vlees. Dat is onacceptabel. Dieren zijn inferieur aan mensen. Er zijn vele teksten in de Bijbel te vinden om dat te bewijzen. Anders zou religieus ritueel slachten van dieren moreel discutabel zijn. Dat moet niet, dat kan niet, dat mag niet. Bovendien is het in de natuur eten of gegeten worden.  De leeuw doodt het zebrajong. De vogel verobert de worm. En dan zouden wij sympathie moeten tonen met dieren? En het woord 'dier'  moet uit de definite van theodicee ("hoe het bestaan van een rechtvaardige God te rijmen is met het lijden van mens en dier" ) verwijderd worden. Dieren kunnen niet lijden.

(deel 2 volgt) (voor zover nodig is)

• Facebook
• Twitter
• StumbleUpon
• Digg
• Delicious
• Reddit
• Technorati